تفاوت SQLj و PL/SQL

دید ما در SQLj این است که در اصل جاوا می‌نویسیم، بعد برنامه جاوایی‌مون رو به عنوان procedure یا function به دیتابیس معرفی می‌کنیم. خب با زبانی مانند جاوا دست شما بسیار بازتر از PL/SQL است.

در حقیقت می‌توان تو سطح خود دیتابیس اوراکل میشه procedure یا function نوشت که از spring ioc استفاده کند. پس می‌توان از تمام کتابخانه‌ها، فریم‌ورک‌ها، ابزارهای جاوا در داخل اوراکل استفاده کرد.

حتی می‌توان تو سطح خود اوراکل RMI سرور راه‌اندازی کرد و از بیرون innovaction رو انجام داد و اصلاً از JDBC استفاده نکرد. فقط مدل کانکشن شما عوض میشه و دیگه به صورت jdbc:oracle:thin:@localhost:1521 نیست و باید به صورت Internal Connection به دیتابیس وصل شوید. (jdbc:default)

بعد زیر ساخت خود اوراکل هم SQL-j است یعنی خیلی از functionهای رمزنگاری و Hashingای که خود اوراکل استفاده می‌کنه SQL-j است.

باید توجه داشته باشید که در خیلی از پروژه‌ها PL/SQL راهکار مناسبی ارائه نمی‌دهد و حتماً باید از SQLj استفاده کرد:

مثال راه‌اندازی کلاستر دستی (نه خود دیتابیس اوراکل رو کلاستر کنید) و load balancer ایجاد کنید نمی‌توانید از PL/SQL استفاده کنید و حتماً باید از SQL-j استفاده کنید. 

همچنین به عنوان مثال می‌توان از Hibernate در خود دیتابیس استفاده کرد.

همچنین در DB2 ما Store Procedure و SQL-j را داریم و جالبه بدونید SQL-j محصول شرکت IBM است.

نحوه اختصاص‌دادن مستقیم role‌ها به برنامه‌های PL/SQL در اوراکل ۱۲c

کنترل دسترسی به شکل کد-مبنا (CBAC):

اختصاص‌دادن نقش به واحدهای برنامه‌نویسی PL/SQL در پایگاه داده‌ اوراکل 12.1

به طور پیش‌فرض: واحدهای برنامه‌نویسی PL/SQL با استفاده از اختیارات تعریف‌کننده‌ها ساخته می‌شوند و به همین خاطر هم با تمام اجازه‌ای که دارند، مستقیما به کاربری که آن‌ها را به‌وجود آورده، داده می‌شوند. چنین چیزی در زمانی که می‌خواهید کاری با اجازه بالا را به کاربری با اجازه پایین واگذار کنید، بسیار مفید خواهد بود. در این مواقع می‌توان کارها را در لفاف یه واحد برنامه‌ای PL/SQL پوشاند، و همراه با آن، اجازه اجراکردن آن را به کاربری با اجازه پایین اختصاص‌داد. مشکل تعریف‌کننده‌های اختیارات این است که خیلی ساده می‌توان اجازه‌ی بیش از حد به یک کاربر اختصاص‌داد.

مفاهیم بنیادی

از ویکیپدیا: در عصر کلاسیک، وخشور یا وخشگر یا هاتف یا اوراکل (به انگلیسی: Oracle) واسطه‌ای بود که گمان می‌رفت بتواند اندرزها و مشاوره‌های بخردانه بدهد یا پیشگویی و پیش‌بینی و غیبگویی کند یا ملهَم از وقایع آینده باشد و به نوعی مورد عنایت خدایان قرار گرفته باشد.

اولین چیزی که باید بدونیم اینه که بانک‌اطلاعاتی اوراکل (دیتابیس اوراکل) محصول شرکتی است به نام شرکت اوراکل و این شرکت ایران رو تحریم کرده و ما از داخل ایران حتی نمی‌تونیم محصولات اوراکل رو دانلود کنیم. همچنین اوراکل یکی از گرونترین بانک‌های اطلاعاتی جهانه.

البته این گرونی بابت خود محصول اوارکل نیست و تو فاز توسعه (Development) محصول مجانیه.

ولی وقتی وارد فاز (Production) می‌شید باید برای خرید لایسنس اقدام کنید، البته این لایسنس فقط برای پشتیبانی محصول‌ه.

نکته: بانک‌اطلاعاتی پیچیده‌ای مثل اوراکل حتماً احتیاج به پشتیبانی از سمت خود شرکت اوراکل رو داره.

شرکت اوراکل در دهه ۷۰ میلادی توسط شخصی بنام لارنس (لری) الیسون تأسیس شد. اولین مشتری شرکت اوراکل CIA بوده و امروزه اوراکل یکی از بزرگترین و قدرتمندترین شرکت‌های حوزه It محسوب میشه، این در صورتیه که شرکت اوراکل PeopleSoft رو خریده Sun Microsystems رو خریده چون Sun رو خریده پس هم صاحب Java و هم Mysql شده همچنین Weblogic رو خریده و به همین شدت داره توسعه پیدا میکنه تا جایی که امروزه شرکت اوراکل خطوط هوایی داره و جزوی از سهامداران شرکت تویوتا است.