اغلب ما با رایانه‌های دیجیتالی در ارتباط هستیم. رایانه‌های دیجیتالی در حل مسایل ساختاری بسیار توانمند هستند، از جمله عملیات محاسباتی و منطقی. اگر چه، بیشتر چالشهایی که ما روز به روز با آن مواجه هستیم با این قابلیت‌ها قایل حل نیست. برای مثال ما چندین بار در سال با این مسئله روبرو هستیم: پیدا کردن یک جفت کفش مناسب. این یک مسئله خیلی انسانی است، چیزی پیدا شود که بهتر از رایانه با کار مغز انسان متناسب شود. این قبیل مسائل شامل ورودی و خروجی‌های غیر ساختاری است که چندان واضح نیست، بنابراین بهتر است ما از قابلیت پردازش مغز خودمان استفاده کنیم. دانشمندان در خصوص روش کار کردن مغز انسان مطالعاتی انجام داده‌اند و تلاش می‌کنند کامپیوترهایی بسازند که از ذهن باور نکردنی انسان تقلید کنند. مبنای دانش فنی(تکنولوژی) برای این کامپیوترها شبکه‌های عصبی است.