مروری اجمالی بر سخت‌افزاری‌های مورد نیاز کلاستر - قسمت دوم

قسمت قبل: مروری اجمالی بر سخت‌افزاری‌های مورد نیاز کلاستر - قسمت اول

همیشه اینو یادتون باشه اگه io خیلی زیادی دارید best practice اینه که نوع OS شما windows / linux نباشه و بهتره از سخت‌افزارهای RACK Oracle/Sun و OS Sun Solaris استفاده کنید همچنین استفاده از IBM AIX و HP-UX هم توصیه میشه

اوراکل توی چند ساله اخیر اومد گفت که دیگه نسخه 11g به بعد رو برای HP-UX نمیده پس بهتره از Oracle Sun Solaris استفاده کنید

یادتون باشه بسته به TPSهاتون (Transaction Per Seconds) باید سرور رو مشخص کنید مثلاً سرورهای dl محدودیت‌هایی از لحاظ آدرس‌دهی و معماری دارند چون Intel بیس‌اند پس در شرایطی که tpsهاتون وحشتناک زیاده (مثلاً در هر ثانیه ۱۰ تا رکورد insert بشه) از dl استفاده نکنید

معمولاً در سازمان‌ها مخلوطی از سرورها با برندهای مختلف رو استفاده می‌کنن مثلاً برای core banking‌ از HP-UX و ماشین‌های IBM و برای سیستم مالی از سرورهای dl و لینوکس استفاده می‌کنن

یادتون باشه برای DBA فرقی نمیکنه نوع سیستم‌عامل چیه و کامل بلد بودن لینوکس برای کار با همه سیستم‌عامل‌ها کفایت میکنه

هارد دیسک

هر هاردی یک صفحه دیسک داره که بهش می‌گیم plate و به خود اون دیسک میگن platter پس ممکنه یک هارد چندین platter داشته باشه

تقسیم‌بندی بالا که به صورت sector و track است بیشتر intel بیسه ولی توی IBM تقسیم‌بندی‌ها عوض میشه و به صورت بلاک/بلاک هستش

به هر قطاع یک سکتور گفته میشه و تمام سکتورها باهم سایزشون یکیه اونهایی که به مرکز نزدیکتراند تراکم بیشتری دارند و اونهایی که به لبه نزدیکتراند تراکم کمتری دارند

همچنین سرعت خوندن اطلاعات در مرکز سریعتره چون چرخش دیسک سریعتره

شیوه ساخت session variable برای فیلترکردن گزارش‌ها بر اساس سطح دسترسی کاربرها

برای ساخت این variable باید به شیوه زیر عمل کرد:

حالت اول

اگر بخواهیم فقط یک رکورد در session variable ذخیره بشه، یک variable و یک initialization block درست میکنیم و در initialization block در قسمت کوئری، کوئری زیر رو میزنیم:

select provincecode2 from USER_UNI_COUNT_DIV where user_name=':USER' and flag=0

Fetching last record from a table

داشتم فکر می‌کردم که آیا راهی وجود داره که بشه آخرین رکورد از جدول رو بدست آورد. در این مورد مشخص و واضحه که از تعداد رکوردهای موجود در یک جدول بی اطلاع‌ام. فقط می‌خوام کوئری بنویسم که بتونه تمام ستون‌های آخرین رکورد رو بدست بیاره. من سعی کردم از ROWNUM استفاده کنم، اما حدس می‌زنم که شیوه‌ کار اینطور نیست. اگر یک گزارشی ایجاد کنم، می‌خوام که گزارش‌ام بر پایه‌ی کوئری باشه که به سادگی تمام ستون‌های آخرین رکورد رو بدست بیاره.

آیا دستوری وجود داره که بشه باهاش آخرین رکورد از جدول رو بدست آورد؟

با تشکر

حسن

 

تعریف تو از آخرین رکورد چیه؟

می‌دونی که آخرین رکورد درج شده در جدول می‌تونه اولین رکورد‌ی باشه که توسط “select * from t” بازگشت داده میشه یا ممکنه صدمی باشه، ممکنه هزارمی باشه، در واقع می‌تونه هر رکورد‌ای باشد.

یادت باشه رکوردها در هیچ ترتیب خاصی ذخیره و بازگردونی نمیشن.

ولی اگه آخرین رکورد درج شده را می‌خوای، باید یک فیلد timestamp یا sequence ای برای هر رکورد‌ای که درج می‌شه موقع درج رکورد مشخص کنی اینجوری «آخرین» رکورد رو میتونی داشته باشی یادت باشه این تنها راه است.

یادت باشه تنها راه برای انجام این کار اینه که ستونی داشته باشی که بتونی مرتبش کنی تا «آخرین» رکورد رو پیدا کنی.

 

ROWID و ROWNUM به دلایل زیر کار نمی‌کنند:

ROWID کار نمیکنه. چون داده‌اش بر پایه‌ی ترکیبی از شماره file/block/slot سرور فعلی است. یادت باشه ما از ROWID ها دوباره استفاده می‌کنیم، حتی می‌تونیم تغییرشون بدیم (مثلا با پارتیشن‌بندی جداول). پس ممکنه که Extent شماره‌ی 1 رو در فایل 55 و Extent شماره‌ی 2 رو در فایل 2 داشته باشید. Extent 4 حتی ممکنه در بلاک 555 از فایل 3 باشه، حتی ممکنه Extent 5 در بلاک 2 از فایل 3 باشه. ROWIDها قابل مرتب کردن نیستند.

 

ROWNUM هم کار نمیکنه چون یک ستون منطقیه(در جدول درج نشده) و با هر SELECT شماره ردیف رکوردهای SELECT مربوط رو برمیگردونه

منبع

بک‌آپ گیری - قسمت اول

یک بک‌آپ‌گیری درست و مطمئن باعث میشه که ما یک اطمینان بازیابی داشته باشیم و این اطمینان بازیابی هست که تو سازمانها بیشتر نیاز است. پس بازیابی خیلی اتفاق نمی‌افته و اطمینان به بازیابی خییلی مهمه. شما می‌تونید حتی مانورهاتون رو  انجام بدید و ببینید که بازیابی به طور کامل انجام میشه یا نه

این قسمت شروع مقدماتی کارکردن با RMAN هستش که چجوری به محیط خط فرمان RMAN و پنجره EM RMAN متصل بشیم و بتونیم فرمان‌های بک‌آپ‌گیری رو صادر کنیم و بتونیم با محیطش کارکنیم. محیط EM محیط خیلی ساده‌ای است برای کارکردن ولی تو این محیط شما با CONSEPTهای بک‌آپ آشنا نمی‌شید و درکشون نمی‌کنید چون کاملاً گرافیکیه همچنین مشکل TIME ZONE تهران رو داره که توسط محیط EM ساپورت نمیشه

نکته:‌ تو این سری از نوشته‌ها بک‌آپ گیری روی معماری filesystem رو بررسی میکنیم و با معماری ASM کار نداریم

یکی از مهمترین وظایف ادمین‌های دیتابیس تعیین استراتژی بک‌آپ‌ه و در حقیقیت می‌توان در ۵ لایه ادمینی دیتابیس را دسته‌بندی کرد: backupman, storageman, securityman, performanceman, clusterman و هر کدوم از اینها نیاز به یه تیم و تخصص بالا داره

تعیین استراتژی دست ادمین دیتابیسه و شما به عنوان ادمین دیتابیس باید تعیین کنید که کدوم استراتژی بیشترین کارایی رو در سازمانتون داره

استراتژی اول

بک‌آپ به صورت Backupset و از طریق Incremental Backupset در ۲ لول (لول ۰ و ۱) توصیه شده که بتونه بهینه‌ترین نوع فضا رو استفاده کنه

 

نیازسنجی بک‌آپ

برای بک‌آپ نیاز داریم که دیتابیس‌ها رو به archive ببریم بحث آرشیو کردن برای بک‌آپ نیازه

• فعال‌سازی حالت force logging (دیتابیس هر آنچه داخلش به وقوع می‌پیونده، تمام فرآیندهای نوشتن/ خواندن/ بروزشدن/ پاک‌شدن) با فعالسازی این قابلیت تمام این فعالیت‌ها لاگ میشه و از redologها عبور میکنند در کل ما این امکان رو داریم که فرآیندها رو در دیتابیسمون از redolog عبور ندیم و ارزشش برای ما افزایش کارایی است. مثلاً ‌داریم یک insert خیلی طولانی می‌زنیم و فرصت زیادی هم نداریم پس لاگ کردن رو برمیداریم و از redolog عبور نمیکنه

خطر این اتفاق برای ما اینه که اگه فراموش کردیم و بک‌آپ‌امون رو گرفتیم اون بخش‌هایی از دیتا که عملیات غیر loging روش انجام شده قابل خوندن و بازیابی برای ما نخواهد بود و در واقع اصلا دیده نشده. به خاطر همین دیتابیس رو در وضعیت force loging قرار می‌دیم

وقتی دیتابیس در این وضعیت قرار می‌گیره یعنی همه چی به صورت اجباری باید در وضعیت loging‌ قرار بگیره تا هیچ‌چیز از گذر redologها نتونه عبور کنه و هرفرآیند بروزرسانی تو دیتابیس از این گذر عبور کنه

SQL> Alter database force logging

برای تنظیم پایگاه داده در وضعیت ARCHIVE LOG از یوزر sys استفاده می‌کنیم. برای فهمیدن اینکه دیتابیس ما تو وضعیت آرشیو هست یا نیست از دستور زیذ استفاده می‌کنیم:

SQL> archive log list

Archive Mode	Database Log Mode
Enabled	Automatic Archival
USE_DB_RECOVERY_FILE_DEST	Archive Destination
5161	Oldest Online Log Sequence
5162	Next log Sequence To Archive
5163	Current Log Sequence

اطلاعاتی که به ما می‌رسه

Database log mode = وضعیت فعال بود لاگ

Automatic archival = وضعیت گرفتن آرشیو به صورت اتوماتیک

Archive destination = یعنی فایل‌ها در فضای پارامتر use_db_recovery_file_dest قرار می‌گیره که همون فضای fra هستش (میشه این مسیر و متغیر رو عوض کرد)

Oldest online log sequence = بحث redo log fileها هستش | شماره قدیمی‌ترین sequence ای که رخ داده

Next log sequence to archive = شماره seq بعدی که رخ میده

Current log sequence = جدیدترین sequnce

اوراکل یه فایلی داره به نام parameter file این فایل برای set کردن پارامترهای شخصی در سیستم است. اوراکل ۲ جور فایل پارامتر داره:

1: system parameter file

2: parameter file

 

تفاوت بین این ۲ فایل

اوراکل‌های قبلی parameter file فقط بود و شما به صورت آنلاین هیچ تغییری تو سطح پارامترهای سیستمی نمی‌تونستید بدید (نسخه ۸) از نسخه ۹ به بعد system parameter file‌ رو معرفی کرد که شما برخی تنظیمات سیستمی رو می‌تونید به صورت آنلاین انجام بدید (این بهتون کمک میکنه availibility کارتون بالا بره) مثال:

lOG_ARCHIVE_DEST_1='LOCATION=X:\archive
VALID_FOR=(ALL_LOGFILES,ALL_ROLES)
DB_UNIQUE_NAME=eorg'
LOG_ARCHIVE_DEST_STATE_1=ENABLE
LOG_ARCHIVE_FORMAT=archive_%s_%t.%r
LOG_ARCHIVE_MAX_PROCESSES=9
control_file_record_keep_time = 60 

lOG_ARCHIVE_DEST_1 = اگه location ندیم از مسیر پیش‌فرضمون استفاده میکنه

VALID_FOR = برای چه حالتی valid‌ است. در اینجا برای تمام حالات و log fileها تنظیم شده است.

DB_UNIQUE_NAME = برای دیدن نام دیتابیس از show parameter db_unique_name استفاده می‌کنیم.

LOG_ARCHIVE_DEST_STATE_1 = برای اینکه کل این تنظیمات فعال باشه یا نه

LOG_ARCHIVE_FORMAT = فرمتی که برای فایلها درنظر می‌گیریم، این فرمت میتونه با یه prefix ای شروع بشه s به معنی شماره sequnce ای هستش که از redo log fileها خونده میشه(شماره sequnce الزامی و واجب هستش)، t شماره thread هستش و روی دیتابیس‌های کلاستر معنا پیدا میکنه چون ممکنه چندتا دیتابیس دیتابیس داشته باشید که از یک share drive استفاده کنند، r در حقیقت reset log id هستش(برای جلوگیری از duplicate شدن فرآیندهای recovery هستش چون sequnce ریست میشه و با ریست شدن باعث میشه که فایلها duplicate شه پس یه پارامتر اضافه می‌کنیم تا تعداد دفعات reset شدن رو داشته باشیم و باعث unique شدن فایلهامون بشه)

نکته: تخصیص sequnce از redo log file انجام میشه، درسته sequnce خود redo log file عوض نمیشه اما sequnce ای که داخل redo log file هست داره تغییر میکنه و حتی اگه شما دیتابیس رو روی mode آرشیو هم نبرید این sequnce عوض میشه و شما همیشه seqهای redo log fileهاتون در حال تغییر است. وقتی که شما ۳ تا redo log file دارید وقتی اولی، دومی، سومی پر میشه دیتابیس باید سوییچ کنه روی اولی پس چه مولفه‌ای برای شناسوندن هستش که باید سوییچ انجام بشه؟ یه seq مسلماً به صورت Internal هستش که روی این درج میشه(این seq توی فایل redo ذخیره نمیشه و هر وقت ما بخواهیم این redo رو جایی ذخیره کنیم این seq خودش رو نشون میده) ما برای حفظ ریکاوری‌مون میایم redo log file ها رو که تغییرات دیتابیس هستند رو نگه‌داری میکنیم.

نکته: برای این که بفهمیم تو حالت force logging هستیم یا نه با viwe ه v$database میتونیم لیست رو بگیریم و هم می‌تونیم بزنیم Alter database force logging و وقتی باشه میگه من تو مد لاگ‌گیری هستم. دقت کنید اگر loging فعال نباشه ممکنه برخی از دیتای شما نیاد. (این به وضعیت ادمینی بستگی داره ممکنه داده‌هایی که میخواین restore بشه یا نشه)

 

نکته: Alter database force logging بر روی performance تاثیر زیادی می‌گذارد. وقتی حجم داده‌ها از 10, 15 T می‌گذره این چیزها خودشون رو نشون میدن حتی فرآیندهای بک‌آپ‌گیری ما تاثیر زیادی بر روی سرعت و کارایی دارد مثلاً یک جدول 50T رو با چه استاتژی بک‌آپ بگیریم و کمتر به مشکل بخوریم

v$ = یک dynamic viwe از data dictionary هستش که از طریق view متادیتاهای اوراکل رو خروجی میده

 

 

دلیل استفاده نکردن از JOIN در اوراکل

یادآوری

یسری قواعد جامعیتی در بانک‌اطلاعاتی اوراکل وجود داره که شما می‌تونید از اونها در این بانک استفاده کنید کار این قواعد اینه که شما هرچی خواستید رو نتونید به عنوان داده در بانک وارد کنید.

مثال:

CRAETE TABLE T2(ID NUMBER PRIMARY KEY, NAME VARCHAR2(20));

به چند چیز باید توجه کنیم(چون ID به عنوان PRIMARY KEY) تعریف شده):

• ID نمی‌تونه NULL باشه
• ID نمی‌تونه تکراری باشه

INSERT INTO T2(ID, NAME) VALUES(1, 'MAHDI');

همونطور که در زیر می‌بینید با یکسان قرار دادن ID پایگاه داده خطایی به ما برمی‌گرداند:

INSERT INTO T2(ID, NAME) VALUES(1, 'EHSAN');
*
ERROR at line 1:
ORA-00001: unique constraint (MGHAFFARI.SYS_C0010911) violated

حالا ID احسان رو می‌ذاریم ۲ و INSERT رو انجام می‌دیم:

INSERT INTO T2(ID, NAME) VALUES(1, 'EHSAN');
*
ERROR at line 1:
ORA-00001: unique constraint (MGHAFFARI.SYS_C0010911) violated

وحالا می‌خوایم ID رو NULL رد کنیم:

INSERT INTO T2(NAME) VALUES('EHSAN');
*
ERROR at line 1:
ORA-01400: cannot insert NULL into (MGHAFFARI.SYS_C0010911) violated

همونطور که می‌بینید نمی‌تونیم مقدار NULL رد کنیم.

انواع DataTypeها در اوراکل

بانک اطلاعاتی برای نگهداری داده‌های مختلف نوع‌های مختلفی از فیلد را به شما ارائه می‌کند:

مثال:

CREATE TABLE T1(ID NUMBER(10,10), NAME VARCHAR2(20));

• نوع داده‌ای NUMBER

جهت نگهداری اطلاعات عددی که شامل صفر، اعداد مثبت و منفی می‌شود می‌توانید از نوع Number استفاده کنید. این نوع داده ای حداکثر می تواند 38 رقم مخلوط اعشار و صحیح را در خود نگهداری کند.

ID ما که از جنس NUMBER است، میتونه ۲تا پارامتر بگیره اولین پارامتر یعنی ۱۰ رقم صحیح و دومین پارامتر یعنی ۱۰ رقم اعشاری

نکته: اوراکل حداکثر توانایی نگه‌داری ۳۲ رقم رو داره

• نوع داده‌ای VARCHAR2

جهت نگهداری اطلاعات رشته‌ای با طول متغییر می‌توانید از نوع VARCHAR2 استفاده کنید.

SIZE در این نوع کاراکتر به صورت رقم در جلوی آن مشخص می‌شود.

• نوع داده‌ای NVARCHAR2

همانند VARCHAR2 می‌باشد. و جهت نگهداری متون چینی، ژاپنی، پارسی، عربی و... می‌توانید از این نوع داده استفاده نمایید.

• نوع داده‌ای CHAR

جهت نگهداری اطلاعات رشته‌ای با طول ثابت می‌توانید از نوع CHAR استفاده کنید.

CHAR هم  SIZE می‌گیره

• نوع داده‌ای NCHAR

همانند CHAR می‌باشد. و جهت نگهداری متون چینی، ژاپنی، پارسی، عربی و ... می‌توانید از این نوع داده استفاده نمایید.

فرق VARCHAR و CHAR

CHAR طول ثابت داره یعنی اگه ما داده‌ای در آن ذخیره کنیم که مثلا ۴ حرف باشه در حالتی که سایز وارده به CHAR رو ۲۰ کاراکتر مشخص کرده‌ایم، ۱۶ کاراکتر برای ما خالی رد می‌شه و حجمی اضافه‌تر از داده ما را ذخیره می‌کند.

اما در VARCHAR و NVARCHAR سایز ما اگر کمتر از مقدار وراد شده باشد به همون میزان کاراکتر وارده سایز جمع می‌شود.

مثال

معمولاً برای داده جنسیت ما از CHAR استفاده می‌کنیم، به عنوان مثال Female می‌شه 0 و Male می‌شه 1 و 2 هم وضعیت مجهول جنسیت رو برای ما مشخص می‌کنه، در این مورد به جای استفاده از CHAR می‌توان از NUMBER هم استفاده کرد.

نکته: برای زمان‌هایی که می‌خواهیم مقادیر TRUE, FALSE در دیتابیس وارد کنیم استفاده از CHAR توصیه می‌شود.

• نوع داده‌ای DATE

جهت نگهداری اطلاعات تاریخی می‌توانید از نوع DATE استفاده کنید.

نکته: اوراکل تاریخ شمسی رو پشتیبانی می‌کنه

• نوع داده‌ای CLOOB

جهت نگهداری اطلاعات رشته‌ای طولانی می‌توانید از نوع CLOB استفاده کنید.

• نوع داده‌ای BLOOB

همانند CLOB بوده و جهت نگهداری متون چینی، ژاپنی، پارسی، عربی، ... می‌توانیدازاین نوع داده استفاده نمایید.

 

تغییر فضای SGA و PGA بعد از نصب اوراکل

فایل SPFILEORCL.ORA مخزن خود را از مسیر زیر باز کنید:

$Oracle_home/DataBase/product/11.2.0/dbhome_1/database/SPFILEORCL.ORA

با مقداردهی دوباره متغیرهای این فایل می‌توان فضای SGA و PGA را تغییر داد. از اونجایی که این فایل یک فایل باینری است تغییر آن ابزار مناسب آن را می‌خواد که آن را در اختیار نداریم.

نکته: از اونجایی که اسم دیتابیس ما ORCL است این فایل به اسم SPFILEORCL نشان داده شده است.

برای تغییر این فایل از اوراکل خواهش می‌کنیم بی‌خیال SPFILE بشه و از روی SPFILE برای ما یک PFILE ایجاد کند:

CREATE PFILE FROM SPFILE;

زمانی که این دستور را اجرا می‌کنیم یک فایل جدید در همان مسیر SPFILE برای ما ساخته می‌شود به نام INITorcl.ORA با بازکردن این فیال با یک ادیتور متن خواهید دید که این فایل دیگر یک فایل باینری نیست. برای تغییر فضای SGA و PGA دنبال ۲ متغیر sga_target, pga_aggregate_target بگردید و آنها را مجدد مقداردهی کنید.

• sga_target
• pga_aggregate_target

روشن و خاموش کردن بانک‌اطلاعاتی

در پایگاه‌داده اوراکل میتوان بانک اطلاعاتی را با وضعیت‌های مختلف راه اندازی کرد. برای اینکار باید با کاربر SYS وارد محیط SQLPLUS شد(تنها کاربری که می‌تونه این کارو انجام بده چون کاربران دیگه role مربوطه رو ندارند). بانک‌اطلاعاتی برای راه اندازی کامل سه مرحله را پشت سر می گذارد.

• STARTUP NOMOUNT: در این حالت فضای SGA اختصاص داده می‌شود. (رم از سیستم‌عامل گرفته می‌شود)، در حقیقت در این وضعیت تنها خود Instance راه اندازی شده ولی Control File خوانده نشده و Data File ها نیز برای استفاده باز نمی شوند و هیچ اتصالی نیز به بانک اطلاعتی وجود ندارد.

نکته: گاهی اوقات به هنگام انجام کارهای مربوط به نگهداری و Recovery بانک اطلاعاتی نمی توان بانک اطلاعاتی را برای دسترسی تمام کاربران باز نمود. به همین دلیل باز نمودن بانک اطلاعاتی در این حالت ضروری است. همچنین از حالت NOMOUNT به هنگام ایجاد بانک اطلاعاتی و ایجاد مجدد Control File ها استفاده می شود. 

• STARTUP MOUNT: در این حالت Data File ها دوباره خوانده شده ولی بانک اطلاعاتی سرویس‌دهی نخواهد کرد. در حقیقت Instance به بانک اطلاعاتی متصل شده، Control Fileها را باز نموده و نام و مسیر Data File ها و Redo Log File ها را از آن ها می خواند، ولی هیچ تغییری نمی توان روی داده های بانک اطلاعاتی انجام داد. چون در این حالت هنوز به Data File های بانک اطلاعاتی نمی توان دسترسی داشت.

در صورتی که بانک اطلاعاتی قبلاً در حالت NOMOUNT راه اندازی شده باشد، می توان با استفاده از دستور زیر آن را در حالت MOUNT قرار داد:

SQL> ALTER DATABASE MOUNT;

همچنین با استفاده از دستور زیر می توان مستقیماً بانک اطلاعاتی را در حالت MOUNT راه اندازی نمود: 

SQL> STARTUP MOUNT;

معمولاً هنگامی که نیاز به Recovery کامل بانک اطلاعاتی ، تغییر نام Data Fileها، تغییر به حالت Archive Log Mode و غیره می باشد، لازم است تا بانک اطلاعاتی را در حالت MOUNT راه اندازی نمود.

• STARTUP OPEN: در این حالت بانک اطلاعاتی به طور کامل آماده سرویس‌دهی می شود، این دستور معادل دستور STARTUP می‌باشد. در این حالت تمام کاربران مجاز می توانند به بانک اطلاعاتی متصل شده و عملیات مختلفی را روی آن انجام دهند. قبل از این مرحله کاربران عمومی نمی توانستند به بانک اطلاعاتی متصل شوند. دقت داشته باشید زمانی که دستور STARTUP را به تنهایی صادر می‌کنید هر ۳ مرحله به طور خودکار انجام می‌شود. ولی اگر قبلاً بانک اطلاعاتی در حالت MOUNT راه اندازی شده باشد، می توان با استفاده از دستور زیر آن را در حالت OPEN قرار داد:

SQL> ALTER DATABASE OPEN;

می توان با استفاده از یکی از دستورات زیر مستقیماً بانک اطلاعاتی را در حالت OPEN راه اندازی نمود:

SQL> STARTUP;
SQL> STARTUP OPEN;

به هنگام باز کردن بانک اطلاعاتی، سرور اوراکل ابتدا تمام Data File ها و Redo Log File ها را باز نموده و سپس چک می کند که حتماً بانک اطلاعاتی در حالت سازگار قرار داشته باشد. اگر بانک اطلاعاتی در حالت سازگار نباشد، در این صورت قبل از باز نمودن بانک اطلاعاتی، فرایندهای پس زمینه عملیات Instance Recovery را به طور اتوماتیک انجام می دهند. اگر علاوه بر Instance Recovery نیاز به Media Recovery نیز باشد، اوراکل اعلام می کند که نیاز به Recovery بانک اطلاعاتی می باشد و تا زمانی که شما عملیات Recovery را انجام ندهید بانک اطلاعاتی را باز نخواهد کرد.

نکته: بعد از اجرای STARTUP اول دیتابیس دیگر اجازه اجرای STARTUP را نمی‌دهد(خطاهای زیر) در این حالت برای ادامه مراحل استارت‌کردن اوراکل از Alter در ابتدای دستورات استفاده کنید.

(ORA-01081: cannot start already-running ORACLE - shut it down first)

(SP2-0734: unknown command beginning "startup op..." - rest of line ignore)

نکته: اگر بخواهیم از مراحل پایینتر به مرحله بالاتر برویم فقط با alter می‌توانیم اینکار را انجام دهیم:

alter database open

نکته: اگر هر کدام از حالت‌های استارت را از لولی بالاتر به طور مستقیم برای روشن کردن دیتابیس به کار بگیریم به طور خودکار لول‌های قبلی نیز اجرا می‌شوند. به عنوان مثال وقتی STARTUP OPEN کنیم دیتابیس به طور کامل اجرا می‌شود.

نکته: نمی‌توان از لول‌های بالاتر به لول‌های قبل مستقیم سوییچ کرد(حتی با ALTER) حتماً باید دیتابیس SHUTDOWN شود بعد از ابتدا به آن لول از START رفت.

شنونده اوراکل(LSNRCTL)

هر نمونه برای دریافت در خواست و پاسخ دهی به نیاز کاربران از یک شنونده استفاده می‌کند در اوراکل بعد از ایجاد بانک اطلاعاتی یک شنونده به طور خودکار راه اندازی می‌شود. برای اطلاع از نام این شنونده می‌توان از دستور زیر استفاده کرد:

LSNRCTL SHOW CURRENT_LISTENER

برای کسب اطلاعات از وضعیت شنونده جاری میتوان از دستور زیر استفاده کرد:

LSNRCTL STATUS

برای متوقف و یا استارت کردن این شنونده می توان از دو دستور زیر استفاده کرد:

نکته: حتماً توجه داشته باشید که برای stop یا start نمودن شنونده حتماً از طریق شل ادمین سیستم اقدام کنید.

LSNRCTL STOP
LSNRCTL START

نصب و راه‌اندازی بانک‌اطلاعاتی اوراکل 12C

جهت نصب بانک‌اطلاعاتی اوراکل گام‌های زیر را دنبال کنید:

بعد از دانلود فایل‌ها از سایت شرکت اوراکل ابتدا آنها را از حالت فشرده خارج کنید. (همچنین می‌توانید از پی‌سی‌دنلود اقدام به دانلود فایل‌ها کنید.)
پس از ورود به پوشه برنامه، بر روی فایل setup.exe راست کلیک کنید و با ادمین آن را اجرا کنید. با اجرای این فایل پنجره‌ای مطابق با تصویر زیر نمایش داده می‌شود. کمی صبر کنید تا وارد مرحله بعدی نصب شوید.