به هر فیلدی که مقدار تکراری را قبول نکند، کلید یکتا گفته می‌شود. این کلید در مواردی مثل شماره شناسنامه یا کد ملی که هر فردی شماره‌ای مخصوص به خود دارد، کاربرد فراوان دارد. در یک جدول می‌توان بیش از یک فیلد را، به عنوان کلید یکتا برگزید. این قاعده را با عبارت UNIQUE تعریف می‌کنند. در دستور زیر نحوه‌ی استفاده از دستور UNIQUE را مشاهده می‌کنید.
مثال۱:
CREATE TABLE TEST
(ID NUMBER UNIQUE,
TELL NUMBER DEFAULT 22222,
ADDRESS VARCHAR2(10));
کلید خارجی در حقیقت ممانعت میکنه از ایجاد اشکال منطقی (به عنوان مثال: ممانعت میکنه از اینکه ما بتوانیم id ای در سطح جدول person وارد کنیم که refrence آن در جدول info نباشه):
در حالتی که کلید خارجی را تعریف می‌کنیم تعریف نوع DATATYPE فیلد وابسته نیازی نیست:
نکته: جدول نمی‌تواند ۲ تا PRIMARY KEY داشته باشد و با ایجاد کلید خارجی ما در حقیقت به صورت پیش‌فرض به کلید اصلی آن جدول لینک می‌شویم اگر می‌خواهید به فیلد خاصی از جدول مرجع فیلد را لینک کنید نام فیلد مربوطه را در داخل پرانتز می‌نویسیم.
به اطلاعات زیر دقت کنید:
| نام | فامیل | شهر |
| مهدی | غفاری | تهران |
| احسان | جلالی | تهران |
| فرزاد | کارخانی | تهران |
تعریف داده(Data): به موجودیت مهدی یا جلالی یا تهران داده می‌گویند.
تعریف فیلد(Field): به موجودیتی که درون خودش داده رو ذخیره میکنه فیلد می‌گویند. مثل: نام، فامیل، شهر
تعریف رکورد(Record): به مجموعه‌ای از داده‌ها که در کنار هم قرار بگیرن و یک موجودیت رو تفسیر کنن رکورد می‌گویند. مثل: مهدی غفاری تهران که مهدی غفاری رو تفسیر میکنه
تعریف جدول(Table): به مجموعه فیلدها جدول می‌گویند.